Warmtekrachtkoppeling (kortweg WKK) is de gecombineerde opwekking in één proces, op basis van een brandstof, van warmte en elektriciteit (of mechanische energie), waarbij de warmte nutig wordt gebruikt. Het bekendste voorbeeld van een WKK-centrale is de (conventionele) elektriciteitscentrale. Elektriciteitscentrales hebben een elektrisch rendement van ca 58,5%, de rest van de energie uit de gebruikte brandstoffen komt vrij als warmte. Deze warmte kan nutig gebruikt worden (verwarming, droging,...). Op deze manier wordt brandstof bespaard ten opzichte van de afzonderlijke, gescheiden productie van de door de warmtekrachtinstallatie geproduceerde elektriciteit en warmte. Een bekend voorbeeld van het gebruik van deze warmte is stadsverwarming. Woningen en bedrijven aangesloten op stadsverwarming worden in de winter verwarmd met de restwarmte van een nabij elektriciteitscentrale. In de zomer wordt de warmte geloosd of door adsorptiekoelmachines omgezet in koude.